σπάμε τη σιωπή κι ανοίγουμε πόρτες αέρας μπαίνει βγαίνουν ψυχές μετέωρες βεντάλιες αναμμένες φωτιές λαλιές και χρόνια ανθρώπων κλειστές σπάμε σιωπή σπάργανα πέτρες βάφουμ’ ολημερίς Σπάμε. τη σιωπή σπάμε. Κι ανοίγουνε πόρτες βγαίνουν ψυχές Αναμμένες πελώριες υπέροχες φωτιές Ανοίγουμε πόρτες αέρας μπαίνει λευτεριά. Αδιαλείπτως στη ζωή μας όλη σπάμε σιωπές.
Ο ποιητής χρεώθηκε να τραγουδάει