Εκείνοι απλά είπαν γι αυτήν Αυτή τώρα γεννιέται ήσυχα στα μάτια μας εμπρός μας στον αιώνα που προφητεύτηκε ο ερχομός της καθείς γνώστης περνάει απ’τον καθρέφτη και πασχίζει να καθρεφτίσει εκεί τη θάλασσα Λίγο από αυτήν. Αυτή περιπλανιέται χωρίς αντανακλάσεις μήδε γνωρίζοντας, μηδέ ρωτώντας πασχίζοντας κι αγωνιώντας για τ’άνθη της νύχτας και τα πουλιά της ίδιας ώρας Τα νυχτολούλουδα δροσίζουν τις κλίνες της νύχτας γιορτάζοντας κρατώντας συντροφιά σε όσους κοιμήθηκαν με το χαμόγελο της αυγής. Και ξημερώνει. 28.03.010
Ο ποιητής χρεώθηκε να τραγουδάει